Οι περισσότεροι γνωρίζουμε την εύθυμη ιστορία με το γερμανό επιχειρηματία και τον Έλληνα Ψαρά.
Τώρα μαθαίνουμε και το τέλος…
Ένας Γερμανός επιχειρηματίας βλέποντας τον έλληνα να ψαρεύει τόσο νωχελικά, τον πλησιάζει και του λέει:
- Δεν κάνεις καλά, με αυτό τον τρόπο δεν θα πιάσεις ψάρια. Πρέπει να βρέξεις κώλο αν θέλεις να πιάσεις ψάρια
- Για ποιο λόγο; τον ρωτάει ο ψαράς.
- Θα τα πουλήσεις και με τα χρήματα θα πάρεις δίχτυα ώστε να πιάσεις περισσότερα ψάρια
Πιάνοντας περισσότερα ψάρια θα μπορέσεις να πάρεις μία βάρκα και να βγάλεις περισσότερα χρήματα
Με τα χρήματα θα αγοράσεις ένα μεγαλύτερο πλοίο και θα προσλάβεις ανθρώπους να σε βοηθούν!
Σε λίγα χρόνια θα έχεις έναν στόλο από ψαράδικα, με πολλούς υπαλλήλους, που θα ψαρεύουν για λογαριασμό σου και εσύ το μόνο που θα έχεις να κάνεις είναι να κάθεσαι στην αμμουδιά και να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα!!
- Και τι νομίζεις ότι κάνω τώρα; του απαντάει ήρεμα ο ψαράς...
Ο Γερμανός προβληματίστηκε λίγο, μπήκε στο γιότ του και κατευθύνθηκε στο νησί.
Στη μαρίνα τον περίμενε η Μερσεντές με τον οδηγό. Σε λίγα λεπτά περνούσε τη πόρτα της βίλλας.
Τον υποδέχθηκε με ένα γλυκό χαμόγελο η όμορφη σύντροφός του για να περάσουν μαζί στη τραπεζαρία. Το γεύμα ήταν σερβιρισμένο…
Ο Έλληνας χαρούμενος γιατί είχε «βουλώσει» το χαζό ξένο, συνέχισε να ψαρεύει μέχρι αργά το απόγευμα και αφού μετά βίας έπιασε 2 ψαράκια πήρε την άθλια ψαρόβαρκά του και κωπηλάτησε με κόπο μέχρι το λιμανάκι όπου είχε δέσει το γαϊδαράκο του.
Φόρτωσε τα σύνεργά του και ανέβηκαν με δυσκολία την ανηφόρα για το φτωχικό.
Έκανε μια στάση στο γιό του για να αφήσει το ένα ψάρι. Τον έτρωγαν οι ενοχές που ποτέ δεν κατάφερε να τον σπουδάσει κατάλληλα ώστε να μπορέσει κι αυτός να ζήσει την οικογένειά του όπως θα ήθελε…
Ήταν αργά πια. Συνέχισε τον ανήφορο μέχρι που είδε από μακριά τη κυρά του να περιμένει στη πόρτα. Κατάλαβε τι τον περίμενε…
Ξεφύσησε και πέρασε το κατώφλι με το μοναδικό ψάρι που του απόμενε στα χέρια….
Εκείνο το βράδυ πεινούσε, όπως σχεδόν έκανε κάθε βράδυ, μα δεν είπε τίποτα… μόνο έσκυβε το κεφάλι βυθισμένος στη ζάλη του κρασιού μπροστά στη τεράστια TFT και το home cinema που είχε αγοράσει πέρσι, ξοδεύοντας τα χρήματα της επιδότησης…
Πετάχτηκε από το κρεβάτι με ένα δυνατό πόνο στη καρδιά. Τον μετέφεραν στη καρότσα του γείτονα μέχρι το κέντρο υγείας.
Ο νεαρός ειδικευόμενος γιατρός δε μπορούσε να κάνει και πολλά: Έμφραγμα είπε και τον σκέπασε με το σεντόνι…
Το επόμενο πρωί ένα ελικόπτερο ιδιωτικής ασφάλειας προσγειώθηκε στο κήπο του γερμανού επιχειρηματία.
Θα τον μετέφερε στο ιατρικό κέντρο. Ήταν η μέρα για τις προγραμματισμένες ιατρικές εξετάσεις.
Ο συνοδός γιατρός τον ενημέρωσε για ένα φτωχό ψαρά που χθες το βράδυ άφησε τη τελευταία του πνοή στο κέντρο υγείας του νησιού.
Το ίδιο βράδυ στη βεράντα του, αγναντεύοντας το πέλαγο, θυμήθηκε μια όμορφη αλλά τόσο χρήσιμη ιστορία που έμαθε μικρός στο σχολείο.
Ήταν ο «τζίτζικας και ο μέρμυγκας» κάποιου έλληνα: του Αισώπου.
Τι κρίμα, σκέφτηκε, που οι σύγχρονοί του δεν την είχαν διαβάσει ποτέ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου