Ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια στην Αθήνα του 2010Η ειρωνεία είναι ότι κατά τη διάρκεια του 2010, το οποίο έχει ανακηρυχθεί παγκόσμιο έτος καταπολέμησης της φτώχειας, η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες της ανεπτυγμένης Δύσης όπου ο αριθμός των ανθρώπων που δυσκολεύονται να αποκτήσουν είδη πρώτης ανάγκης ολοένα και μεγαλώνει.
Στους κάδους των σούπερ μάρκετ και στα καφάσια που αφήνουν πίσω οι έμποροι των λαϊκών αγορών βρίσκουν πλέον τα βασικά είδη διατροφής τους χιλιάδες άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα προς το ζην. Η ειρωνεία είναι ότι κατά τη διάρκεια του 2010, το οποίο έχει ανακηρυχθεί παγκόσμιο έτος καταπολέμησης της φτώχειας, η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες της ανεπτυγμένης Δύσης όπου ο αριθμός των ανθρώπων που δυσκολεύονται να αποκτήσουν είδη πρώτης ανάγκης ολοένα και μεγαλώνει.
Μέχρι πριν από λίγο καιρό η εικόνα της φτώχειας στην Αθήνα περιοριζόταν στους κλοσάρ και στους άπορους μετανάστες που κοιμόνταν στα παγκάκια και έτρωγαν στα συσσίτια των δήμων.
Σήμερα, ωστόσο, το φαινόμενο έχει επεκταθεί και πίσω από τις κλειστές πόρτες διαμερισμάτων που ανήκουν σε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας».
Σημαντικό ποσοστό όσων δεν μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα είναι πρώην εργαζόμενοι με οικογένειες ή συνταξιούχοι που ζούσαν με αξιοπρέπεια τα γεράματά τους μέχρι να έρθει η οικονομική κρίση και να μειώσει τα χρήματα που έπαιρναν σε σημείο που να μη φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα.
Μια βραδινή επίσκεψη σε κάποιο σούπερ μάρκετ αποκαλύπτει πρωτοφανείς, για την Ελλάδα, εικόνες. Με το κλείσιμο, γύρω στις 9 το βράδυ, άνθρωποι εμφανίζονται και αρχίζουν να ψάχνουν τα σκουπίδια για να βρουν οτιδήποτε φαγώσιμο. «Τα τρόφιμα που λήγουν τα παίρνουν φορτηγά, οπότε δεν υπάρχουν πολλά πράγματα για να βρει κάποιος. Αμέσως μόλις κλείσουμε, όμως, έρχεται κόσμος και ψάχνει στους κάδους ολόκληρου του τετραγώνου. Συνήθως βρίσκουν μερικές φέτες σαλάμι ή λίγο κρέας», λένε οι υπάλληλοι μεγάλου σούπερ μάρκετ στην οδό Πατησίων.
Το «Έθνος» δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ για να αποδειχθεί του λόγου το αληθές. Δεν πέρασε ούτε ένα τέταρτο από το κλείσιμο του σούπερ μάρκετ και ένας μεσόκοπος άνδρας, ο κ. Γιώργος, άρχισε να ψάχνει τους κάδους μπροστά από την είσοδο του καταστήματος. «Βρήκα μερικές φέτες μπέικον αλλά δεν έχει κάτι άλλο φαγώσιμο», λέει ανοίγοντας μία σακούλα. «Θα δώσω λίγο στις αδέσποτες γάτες της γειτονιάς και το υπόλοιπο...», συμπληρώνει αφήνοντας στη μέση την πρότασή του. «Πριν από δύο-τρία χρόνια μόνο οι αλλοδαποί έψαχναν σε αυτούς τους κάδους. Τώρα πια έρχονται και Έλληνες, αξιοπρεπείς άνθρωποι από τις γύρω γειτονιές. Τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά».
Σάπια φρούτα
Ανάλογη είναι και η εικόνα στις λαϊκές αγορές. Τα σάπια φρούτα και λαχανικά που πετιούνται μαζεύονται αμέσως στο μικρό χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την ώρα που φεύγουν οι έμποροι μέχρι τη στιγμή που φτάνουν τα συνεργεία των δήμων για να καθαρίσουν. Πολλοί από τους εμπόρους, πάντως, βλέπουν την κατάστασή του και δεν του αφήνουν μόνο ό,τι είναι για πέταμα. «Όπως και πολλοί άλλοι, έτσι κι αυτός ο άνθρωπος προσπαθεί να επιζήσει. Ερχεται συχνά εδώ και τον ξέρουμε. Είναι πολύ αξιοπρεπής. Συνήθως όταν φεύγουμε θα του δώσουμε και κάποια από τα προϊόντα που δεν θα πετάγαμε», λένε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου