Οι 10 θανάσιμες αρετές του Ζοζέ Μουρίνιο

Σε αντίθεση με την εξαιρετικά μεθοδική δουλειά του ο εκκεντρικός, σαν άνθρωπος, Ζοζέ Μουρίνιο δεν φαίνεται πως έχει… αρχή, μέση και τέλος. Ιδού οι 10 προσωπικές «αρχές» του προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης μέσα από τα ίδια του τα (μεγάλα;) λόγια.

Επιβεβαιώνοντας αυτό που ο Βρετανός εκδότης, Μαξ Μπίβενπρουκ, πίστευε για τον Μπρεζίνσκι. Πως, δηλαδή, «δεν είχε σημασία προς τα πού πήγαινε, του αρκούσε να κάθεται στην θέση του οδηγού». Αν και ο Πορτογάλος προπονητής έχει αποδείξει πως έχει άριστη γνώση του προορισμού του. Χωρίς να χρειάζεται GPS......

Aρ. 10 : Αμαρτωλή γοητεία
Οι κυρίες που κοιτούν χαριτωμένα τον Ζοζέ Μουρίνιο δεν στέκονται απλώς στα ακριβά του ρούχα. Δεν επικεντρώνονται στα γκρίζα μαλλιά του, που του προσφέρουν σαφώς μία επιπλέον γοητεία. Ο «κ. Εκλεκτός» έχει τον τρόπο του με τις γυναίκες, αν και παραμένει παντρεμένος με την Τάμι (από το 1989), την οποία γνώριζε από τα παιδικά τους χρόνια στην πόλη Σετούμπαλ της πατρίδας του. Στο σπίτι, πάντως, δεν εγείρει απαιτήσεις για τον ρόλο του «αφεντικού», αφού έχει αποκαλύψει πως η σύντροφός του διαχειρίζεται τα οικονομικά της οικογένειας.

Πριν από 4 χρόνια δεν έκρυψε ότι «εκείνη είναι η αληθινή σταρ του σπιτιού. Άλλωστε, αν δεν μου δώσει άδεια, δεν βλέπω ούτε τον αγώνα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Άρσεναλ». Η κα Τάμι Μουρίνιο είχε πει τότε ότι «αν και δεν θα με πιστέψετε, ο Ζοζέ γελάει πάντα στον ύπνο του», εξηγώντας πως το στρυφνό του βλέμμα έμενε στα γήπεδα ή περιοριζόταν στους αντιπάλους του.

Η φαμίλια του κλονίστηκε από το σκάνδαλο της παράλληλης σχέσης του με την Έλσα Σόουζα. Η οποία, σύμφωνα με την εφημερίδα «The Sun», έμενε μαζί του για δύο χρόνια το 2001, όταν ήταν προπονητής της Λεϊρία. Οι φήμες λένε ότι του κόστισε κάτι παραπάνω για να πείσει την ερωμένη του να μην εκδώσει βιβλίο, αλλά το θέμα δεν έμεινε για πολύ στην επικαιρότητα και η οικογενειακή του γαλήνη επανήλθε.

Aρ. 9 : Πείσμα

Τον Μάιο του 2007 έγινε πρωτοσέλιδο γιατί κατηγορήθηκε για αντίσταση κατά της αρχής, όταν η αστυνομία επιχείρησε να συλλάβει τον σκύλο του! Ο Μουρίνιο πεισματικά δεν επέτρεψε στους αστυφύλακες να πάρουν μαζί του το Γιόρκσαϊρ Τεριέ του, ώστε να το βάλουν σε καραντίνα για υποψία κάποιας ασθένειας. Ο Πορτογάλος τεχνικός, μάλιστα, δεν δίστασε να αφήσει ελεύθερο τον τετράποδο «Γκούλιτ» (τον ονόμασε έτσι από τον Ολλανδό παλαίμαχο ποδοσφαιριστή!) ώστε να δραπετεύσει κι όταν οδηγήθηκε στο τμήμα τόνισε πως «τίποτε δεν με πληγώνει στο ποδόσφαιρο. Ούτε η ήττα. Αλλά δεν έχει κανείς το δικαίωμα να πειράξει την οικογένειά μου και το σκυλί αυτό είναι μέλος της».n

Aρ. 8 : Ειλικρίνεια
Όταν ο Τύπος ρωτούσε τον Μουρίνιο για τον πρώην εργοδότη του, Ρόμαν Αμπραμόβιτς, οι απαντήσεις δεν ήταν ποτέ μονολεκτικές. Αλλά ο Πορτογάλος επαναλάμβανε πως «δεν πρόκειται ποτέ να τον καλοπιάσω για να μου αγοράσει παίκτες». Μάλιστα, αναφερόμενος στον Ρώσο μεγιστάνα, έλεγε συνέχεια πως «αν το αφεντικό έμπλεκε στην προπόνηση μου, θα ήμασταν τελευταίοι στην βαθμολογία. Και αν τον συμβούλευα στις επιχειρήσεις του, θα χρεοκοπούσε»!

Με την ίδια τακτική φάνηκε να αντιμετωπίζει ενίοτε και τους παίκτες του. Δεν αντάλασσε ούτε καλημέρα για μήνες με τον (συμπατριώτη του!) Καρβάλιο τη σεζόν 2005-06 στην Τσέλσι. εξηγώντας πως «αν δεν του αρέσει το Λονδίνο, θα του βάλω προπόνηση κάθε μέρα ώστε να μην το βλέπει καθόλου».

Aρ. 7 : Στιλ
Ο Μουρίνιο άλλαξε πολλά στην προπονητική τακτική στα αγγλικά γήπεδα. Όχι τόσο με τις εμπνεύσεις του έξω από τις 4 γραμμές του γηπέδου ή για τις οδηγίες του από τον πάγκο. Ο 47χρονος τεχνικός «υποχρέωσε» τους συνήθως ατημέλητους συναδέλφους να απαρνηθούν τις φόρμες με τις οποίες κοουτσάριζαν στα ματς και οι πάγκοι μετατράπηκαν σε… επίδειξη μόδας. Ο Μουρίνιο, πάντως, δεν μιλούσε ποτέ για τα ακριβά του κοστούμια, αλλά δεν σταματούσε να μιλά για τα περίφημα παλτά του. Άλλωστε, η ατάκα του «το γκρι παλτό μου, που φορούσα κατά τη διάρκεια της σεζόν που κατακτήσαμε τον πρώτο τίτλο στην Τσέλσι. πρέπει να εκτεθεί σε μουσείο», έγινε πραγματικότητα. Και κοσμεί μία βιτρίνα στο μουσείο του αγγλικού συλλόγου!

Aρ. 6 : Ορμητικότητα
Αν και οι εκφράσεις του κατά τη διάρκεια των αγώνων δεν κρύβουν ποτέ τι σκέφτεται και τι αισθάνεται, δεν είναι μόνο τα λόγια που αποδεικνύουν το «εκρηκτικό» ταμπεραμέντο του. Στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ έχει μείνει ανεξίτηλος ο πανηγυρισμός του στο «Ολντ Τράφορντ», όταν ο ΜακΚάρθι μείωσε σε 2-1 για την Πόρτο. στη ρεβάνς των προημιτελικών της διοργάνωσης, το 2004. Άρχισε να τρέχει κατά μήκος της πλάγιας γραμμής και σύρθηκε γονατιστός μπροστά από τον πάγκο των γηπεδούχων! «Δεν σκέφτηκα ακριβώς τι έκανα, αλλά θα το ξανάκανα!», έλεγε λίγο αργότερα, κοιτώντας με σαρδόνιο χαμόγελο το πανάκριβο, αλλά λερωμένο κοστούμι του.

Aρ. 5 : Στοχαστικότητα
Οι δημοσιογράφοι στη Βρετανία, από τη θητεία του στην Τσέλσι. τον αποκαλούσαν «φιλόσοφο» γιατί ήξερε να «δραπετεύει» από δύσκολες ερωτήσεις με αποφθέγματα. Οι Ιταλοί ρεπόρτερ προέκτειναν αυτό τον χαρακτηρισμό, γράφοντας σε στήλες παρασκηνίων ότι ο «Μουρίνιο είναι ο νέος Σαίξπηρ»! Ο κόουτς της Ρεάλ Μαδρίτης επιμένει, όταν αναφέρεται σε επιλογές «απομόνωσης» κάποιων παικτών, πως «η συνοχή της ομάδας και η πειθαρχία της απαιτεί θυσίες" και “χωρίς να σπάσεις αυγά, δεν μπορείς να μαγειρέψεις ομελέτα”».

Απόλαυσε την αποζημίωσή του όταν απολύθηκε από την Τσέλσι, επισημαίνοντας πως «έτσι είναι η ζωή». Κάτι που είχε πρωτοπεί το 1996, όταν πέθανε η αδερφή του και ένα μηνά μετά έγινε πρώτη φορά πατέρας της Ματίλντ. Και επιμένει ότι «το πιο σημαντικό πράγμα της ζωής που είναι η αγάπη. Αν δεν αγαπάς την γυναίκα σου, την παρατάς. Αν δεν αγαπάς τα παιδιά σου, αυτοκτονείς! Αν δεν αγαπάς την δουλειά σου, απλά την αλλάζεις».

Aρ. 4 : Ετοιμολογία
Μόνο και μόνο με την ανάγνωση μερικών από τις γεμάτες ίντριγκα ατάκες του Μουρίνιο, καταλαβαίνει κανείς ότι είναι αν μη τι άλλο ετοιμόλογος. Αυτή η «πρακτική» του χρησίμευσε και στο γήπεδο. Όχι τόσο μέσα στον αγώνα… Αλλά έπειτα από κάποιες ήττες. Αφού το νόημα των δηλώσεων του Πορτογάλου συμπυκνωνόταν περίπου στο σχόλιο «η καλύτερη ομάδα έχασε!». Χάνοντας έναν αγώνα στο «Άνφιλντ» από την Λίβερπουλ, θεώρησε πως «σήμερα ηττηθήκαμε με ένα γκολ από το φεγγάρι», ενώ όταν υπέστη μία αναπάντεχη ήττα από την Μπλάκμπερν, έριξε την ευθύνη στη διαιτησία, λέγοντας ότι «το γκολ του… επόπτη ήταν εξαιρετικό»!

Aρ. 3 : Υπακοή
Σε αντίθεση με τους δύο κόουτς των Άρσεναλ και Λίβερπουλ, ο Ζοζέ Μουρίνιο σεβόταν και σέβεται απόλυτα τον ομόλογό του της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. «Μου αρέσει που με αποκαλεί “πιστολά”», δήλωσε ο Πορτογάλος όταν ο Σκοτσέζος εξήγησε ότι η έλευσή του στην Τσέλσι είναι σαν «έναν νέο πιστολά που ήρθε στην πόλη και γουστάρει να προκαλεί τον σερίφη». Ο «Εκλεκτός», μάλιστα, αποφάσισε να προσφωνεί τον Φέργκιουσον «the boss» (=«αφεντικό»), αναγνωρίζοντας πως είναι ο πιο πετυχημένος στην Αγγλία. Ενώ το τέλος κάθε μεταξύ τους αναμέτρησης περιελάμβανε μία πρόποση με καλό κρασί, το οποίο πλήρωνε ο ηττημένος...

Aρ. 2 : Εριστικότητα
Κοιτώντας κάθε πρωί τον εαυτό του στον καθρέφτη, και θεωρώντας πως είναι ο κορυφαίος, δεν φαίνεται πως είχε σε μεγάλη εκτίμηση κάποιους από τους αντιπάλους που αντίκριζε. «Είμαι ηγέτης και ένας ηγέτης λατρεύει τις διαμάχες», προειδοποίησε ο Μουρίνιο τους συναδέλφους πριν μετακομίσει στην Βρετανία.

Δεν συμπάθησε ποτέ τον τεχνικό της Άρσεναλ, Αρσέν Βενγκέρ, και σε μία κοινή συνέντευξη Τύπου μετά από ένα λονδρέζικο ντέρμπι, σχολίασε πως «υπάρχουν εξαιρετικοί προπονητές που δεν έχουν κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ και ένας είναι εδώ μαζί μας»! Δεν δίστασε να έρθει σε ρήξη και με τον Ράφα Μπενίτεθ, κόουτς της Λίβερπουλ (πρωταθλητή Ευρώπης, άλλα όχι Αγγλίας), θεωρώντας ότι «αν δεν είχα κατακτήσει το αγγλικό πρωτάθλημα σε τρία χρόνια, θα έχανα την θέση μου».

Aρ. 1 : Αλαζονεία

Φτάνοντας στην Τσέλσι, το 2004, μετά την πετυχημένη του θητεία (κατάκτηση Κυπέλλου UEFA και Τσάμπιονς Λιγκ) στην Πόρτο. άφησε άφωνους τους Άγγλους δημοσιογράφους, λέγοντας ότι «αν ήθελα εύκολη δουλειά, θα έμενα στην Πορτογαλία. Στην όμορφη μπλε καρέκλα μου, με το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ, τον Θεό και μετά εμένα»!

Ο Μουρίνιο επανέφερε την αγγλική ομάδα στην κορυφή της Πρέμιερσιπ έπειτα από 50 χρόνια, αλλά δεν επανέλαβε τον άθλο του Τσάμπιονς Λιγκ στο Λονδίνο. Παρόλα αυτά, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να αυτοαποκληθεί «Εκλεκτός»! Αλλά και να υποτιμήσει την Μπαρτσελόνα. λέγοντας πως «εγώ, σε 5 χρόνια, κατέκτησα ένα Τσάμπιονς Λιγκ. Η “Μπάρτσα”, σε 100 χρόνια, ιστορίας, το ίδιο (σ.σ.: πριν τις κατακτήσεις του 2006 και 2009)». Αν και ο ίδιος έχει ζητήσει «να μην με αποκαλείτε αλαζόνα. Είμαι απλώς πρωταθλητής Ευρώπης και νιώθω ξεχωριστός».
24wro.blogspot