Κραυγή απόγνωσης από τον καλό κωμικό μας Κώστα Τσάκωνα, ο οποίος εδώ και χρόνια ανεβαίνει τον δικό του μαρτυρικό Γολγοθά. Με δύο ανήμπορα αδέλφια και τον ίδιο πλέον να αδυνατεί να εργαστεί, τουλάχιστον στο θέατρο, διεκδικεί τα αυτονόητα από μια ευνομούμενη πολιτεία. Από το 2004 έχει εμπλακεί σε δικαστικό αγώνα με τον δήμο Αθηναίων, γεγονός που τον γονατίζει οικονομικά και ηθικά. Ενα ατύχημα σε αφύλακτα δημόσια έργα τού προκάλεσε απώλεια μνήμης. Ο,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε έναν ηθοποιό!Τον Σεπτέμβριο του 2004 ο βραβευμένος Κώστας Τσάκωνας, διερχόμενος με τη βέσπα του από τη λεωφόρο Βουλιαγμένης, στο ύψος της οδού Ηλία Ηλιού, όπου εκτελούνταν έργα διαμόρφωσης χώρων του δήμου Αθηναίων, κατέπεσε στο κεφάλι του ένα τεράστιο δέντρο, ύψους 15 μέτρων, του οποίου οι ρίζες είχαν κοπεί, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά......
«Εκλεισε όλη η Βουλιαγμένης» θυμάται ο ίδιος μιλώντας στην «Espresso» για την περιπέτειά του. «Τέτοιο ύψος είχε το δέντρο. Εγώ ζαλίστηκα και έπεσα κάτω. Ευτυχώς που φορούσα κράνος, γιατί αλλιώς θα ήμουν νεκρός. Με συνέφεραν οι περαστικοί. Αμέσως μετά πήγα στο πλησιέστερο ΙΚΑ και με παρέπεμψαν στο Ασκληπιείο. Εκανα εγκεφαλογράφημα και η διάγνωση ήταν απώλεια πρόσφατης μνήμης».
«Αμέσως κυκλοφόρησε η βρόμα στο θέατρο» εξηγεί ο ίδιος «ότι ξεχνάω τα λόγια μου. Κι ενώ είχα συμφωνήσει να ακολουθήσω τον θίασο στον οποίο συμμετείχα τον χειμώνα ως πρωταγωνιστής μετην επιθεώρηση “Τα θέλει ο Κωλοτράβας” για ογδόντα τέσσερις παραστάσεις με το ποσό των 700 ευρώ για κάθε παράσταση, έμεινα κλινήρης χάνοντας 58.800 ευρώ, τα οποία και διεκδικώ».
Αυτό ήταν το πρώτο πικρό ποτήρι για τον Κώστα Τσάκωνα, αφού τα επόμενα χρόνια δούλεψε μόνο δύο φορές στο θέατρο. Ανεργος και απελπισμένος παίρνει την απόφαση να βρει το δίκιο του μέσα στις δικαστικές αίθουσες... «Πριν καταθέσω αγωγή έστειλα επιστολή στον τότε δήμαρχο Αθηναίων, τον κ. Κακλαμάνη, ζητώντας να με αποζημιώσει, διότι έμεινα άνεργος, και μου απάντησε: «Λυπούμαστε. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Πρέπει να προσφύγετε στο δικαστήριο. Εγώ έχω την εντύπωση ότι εάν ένας πολίτης αδικηθεί και είναι το δίκιο όλο με το μέρος του, δεν χρειάζεται να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Κι εδώ αρχίζει το γελοίο της υπόθεσης».
Υστερα από δυόμισι χρόνια κρίθηκε αναρμόδιο το δικαστήριο, όπως διευκρινίζει ο ηθοποιός, και το θέμα παραπέμφθηκε στη Ριανκούρ, στα διοικητικά δικαστήρια, εκεί όπου υπάγονται οι δήμοι. Και δεν είναι μόνο ότι εκκρεμεί η υπόθεση του Κώστα Τσάκωνα, είναι ότι ο δημοφιλής ηθοποιός στο μεταξύ έχει καταστραφεί οικονομικά. Κι είναι λογικό, αφού μόνο σε δύο θεατρικές δουλειές συμμετείχε όλα αυτά τα χρόνια.
Ομως δεν έχει μόνο την ευθύνη του εαυτού του και να αντιμετωπίσει την κατάσταση της υγείας του. Στο σπίτι του στην Αργυρούπολη παίζεται ένα μεγάλο οικογενειακό δράμα. Ο Κώστας Τσάκωνας είναι υποχρεωμένος να φροντίζει τα δύο αδέλφια του που έχουν ποσοστό αναπηρ [Οι σελίδες της επιστολής που έστειλε ο Κώστας Τσάκωνας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.] ίας πάνω από 67%. Η αδελφή του η Ευαγγελία πάσχει από επιληψία από έξι χρόνων και ο αδελφός του ο Γιώργος από νοητική υστέρηση. «Μόνο η γυναίκα που έχω προσλάβει για να τους περιποιείται παίρνει 800 ευρώ τον μήνα, χώρια το ΙΚΑ, οι άδειες. Για να κλείσω ραντεβού στο ΙΚΑ θέλουμε πάνω από δυόμισι μήνες, γι’ αυτό τους πηγαίνω σε ιδιώτες γιατρούς».
Τον ρωτάμε πώς τα βγάζει πέρα οικονομικά: «Παίρνω μια σύνταξη 1.200 ευρώ, γιατί είχα βγει από 11 χρόνων στη βιοπάλη. Πριν βγω στη σκηνή έχω κάνει τον μηχανικό, τον ηλεκτρολόγο, τον υδραυλικό, τον πλακά, τον αλουμινά, τον σιδερά. Στην ταράτσα του σπιτιού μου έχω πιο πολλά εργαλεία από το Praktiker. Παίρνει και μια αναπηρική σύνταξη ο αδελφός μου…»
Ομως τα έξοδα είναι δυσβάσταχτα για τον καλλιτέχνη. «Εχω ξοδέψει ένα σωρό χρήματα με τα πήγαινε-έλα, με τους μάρτυρες, και δεν έχω λάβει τίποτα. Στον δικηγόρο καλύτερα να μην αναφερθώ. Και αναρωτιέμαι τι ωφελεί ο πολίτης να προσφεύγει στο δικαστήριο, όταν το δίκιο του είναι αποδεδειγμένο. Τι να αποδείξει το δικαστήριο, ότι φταίω εγώ που έπεσε το δέντρο πάνω μου, ενώ δεν είχαν βάλει καν ασφαλιστικά μέτρα να προφυλάσσονται οι διερχόμενοι; Κεραυνός εν αιθρία ήταν για μένα. Εχω φυλάξει και το κράνος που στραπατσαρίστηκε. Οταν η πρόεδρος μου ανήγγειλε την τέταρτη αναβολή και μου έδωσε προφορική ημερομηνία για εκδίκαση στις 11 Μαΐου του ’11, τρελάθηκα από τον θυμό και ρώτησα τους δικαστές: “Εσείς θα ζείτε μέχρι τότε;”».
Ο Κώστας Τσάκωνας στην απόγνωσή του πάνω έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια περιγράφοντας την κατάστασή του… «Κύριε Πρόεδρε, επειδή συντηρώ και φροντίζω δύο αδέλφια ανάπηρα, των οποίων υποβάλλω σχετικά πιστοποιητικά, κι έχω πνιγεί στα χρέη λόγω αποχής από τη δουλειά μου, είσθε η τελευταία μου ελπίδα και σας ικετεύω όπως δείξετε τη γενναιοψυχία σας και κατανόησή σας, διότι εγώ είμαι γεννηθείς το 1943. Στην ηλικία που έχω φτάσει και δουλεύω από 12 χρονών παιδί, είναι ζήτημα αν θα ζω τότε που θα τελεσιδικίσει η δικαστική απόφαση».
Ο Κώστα Τσάκωνας αγωνίζεται να δικαιωθεί. Ετσι αποφάσισε ως ύστατη προσπάθεια να κατέβει σε απεργία πείνας αμέσως μετά το Πάσχα για να ευαισθητοποιήσει τους αρμοδίους και να δώσουν λύση στο πρόβλημά του.
Οπως ειπώθηκε παραπάνω, από το 2004 έως σήμερα ο Κώστας Τσάκωνας συμμετείχε σε δύο μόνο θεατρικές παραστάσεις. Το 2007 έπαιζε στο «Αθήναιον», στην επιθεώρηση «Μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές». Ελεγα δυο-τρεις ατάκες στην αρχή και τρία ανέκδοτα. Ο θεατρικός επιχειρηματίας Μάρκος Τάγαρης, επειδή ήξερε το πρόβλημά μου, μου έδωσε αυτή τη δουλειά για να μπορώ να φεύγω. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν έβγαινα και στην αποθέωση».
Τρία χρόνια μετά, συγκεκριμένα τη χειμερινή σεζόν 2010, ο Κώστας Τσάκωνας εμφανίστηκε στο θέατρο «Αυλαία», στην παράσταση «Σερφάροντας στο Ιντερνετ» του Ρέι Κούνεϊ. «Ο παραγωγός Βασίλης Πλατάκης μού είχε αναθέσει τον ρόλο ενός γέρου που έπασχε από Αλτσχάιμερ. Μου ήρθε κουτί και έλεγα ό,τι να ’ναι…»
news-piper.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου