Η παράλληλη ιστορία δύο μαθητών!

Η παρακάτω ιστορία παραδόθηκε ως εργασία σε δυο Άγγλους μαθητές μου: Ρεβέκα και Γκάρυ (τα επίθετα κόπηκαν για να προστατευθούν οι αθώοι.

Η παράλληλη ιστορία: (Καθηγητής)

– Θυμάστε το βιβλίο «Οι άντρες είναι από τον Άρη, οι γυναίκες από την Aφροδίτη»; Σήμερα θα....
πειραματιστούμε με μια νέα μορφή διήγησης, τις παράλληλες ιστορίες. Η διαδικασία είναι απλή.

- Καθένας θα κάνει ζευγάρι με κάποιον άλλο. Ένας από τους δυο θα γράψει την πρώτη παράγραφο μιας σύντομης ιστορίας. Ο άλλος θα διαβάσει την πρώτη παράγραφο και μετά θα προσθέσει μια δεύτερη παράγραφο. Στη συνέχεια, ο πρώτος θα διαβάσει την παράγραφο που πρόσθεσε ο δεύτερος και θα προσθέσει μια τρίτη και έτσι θα γραφτεί η ιστορία.

- Θυμηθείτε να ξαναδιαβάζετε τι έχει γραφεί κάθε φορά, έτσι ώστε η ιστορία να έχει νόημα. Δεν πρέπει να μιλάτε μεταξύ σας για οποιοδήποτε λόγο. Ότι θέλετε να πείτε πρέπει να το δίνετε μέσα από την ιστορία.

- Η ιστορία τελειώνει όταν και οι δυο συμφωνήσουν ότι βγήκε ένα συμπέρασμα.»



Η Ιστορία:
(πρώτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ): … Στην αρχή, η Λάουρα δεν μπορούσε να αποφασίσει τι είδους τσάι ήθελε να πιει. Το χαμομήλι, που συνήθιζε να αποτελεί την πρώτη της επιλογή για παρόμοια τεμπέλικα βράδια μένοντας στο σπίτι, τώρα της θύμιζε πολύ τον Κάρλ, που κάποτε είχε πει, σε παλιότερες, ευτυχισμένες εποχές, ότι του άρεσε πολύ το χαμομήλι. Και ήθελε με κάθε τρόπο τώρα να κρατήσει τις σκέψεις της μακριά από τον Κάρλ. Η κτητικότητα του της ήταν αποπνικτική, και όταν τον σκεφτόταν, το άσθμα της άρχιζε να αγριεύει. Έτσι, το χαμομήλι ήταν εκτός συζήτησης.

(δεύτερη παράγραφος, ΓΚΑΡΥ): Στο μεταξύ, ο Πρώτος Σμηνίας Κάρλ Χάρις, αρχηγός της επιτιθέμενης μοίρας που εδώ και λίγη ώρα είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Skylon 4, είχε πιο σημαντικά πράματα να σκεφτεί από τις νευρώσεις μιας αλαφρόμυαλης ασθματικής χαζογκόμενας ονόματι Λάουρα, με την οποία είχε περάσει μια …βρώμικη νύχτα, περίπου πριν ένα χρόνο. »Π.Σ. Κάρλ Χάρις στον γεωδαιτικό σταθμό 17, πορεία 1-1-9, ταχύτητα συγκλίνουσα σε δίνη >1″, μουρμούρισε στο μικρόφωνο της συσκευής κρυπτογραφημένων διαγαλαξιακών επικοινωνιών. «Πορεία πολικών συντεταγμένων επετεύχθη, κανένα σημάδι δραστηριότητας για την ώρα». Αλλά πριν προλάβει καν να κλείσει το κανάλι επικοινωνίας, μια μπλε δέσμη σωματιδίων έλαμψε από το πουθενά, σκίζοντας τη θωράκιση του αστρόπλοιου στον τομέα αποθήκευσης. Το τράνταγμα από το χτύπημα τον πέταξε από τη θέση του, στην άλλη μεριά του πιλοτηρίου.

(τρίτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ): Χτύπησε το κεφάλι του και πέθανε σχεδόν ακαριαία, αλλά όχι πριν προλάβει να νιώσει ένα τελευταίο οδυνηρό συναίσθημα για την κτηνώδη συμπεριφορά του απέναντι στον ευαίσθητο ψυχισμό της μόνης κοπέλας που είχε αισθήματα γι” αυτόν. Σύντομα κατόπιν, η Γη σταμάτησε τις άσκοπες εχθροπραξίες της απέναντι στους φιλήσυχους αγρότες του Skylon 4. «Το Κονγκρέσσο Περνάει Νόμο για την Μόνιμη Απαγόρευση του Πολέμου και των Διαστημικών Ταξιδιών», διάβασε η Λάουρα στην πρωινή της εφημερίδα. Τα νέα, την τάραξαν αλλά και ταυτόχρονα την έκαναν να βαρεθεί. Κοίταξε αφηρημένα από το παράθυρο, ξαναθυμώμενη τα νιάτα της, τότε που οι μέρες περνούσαν χωρίς άγχη και σκοτούρες, χωρίς εφημερίδες, χωρίς τηλεόραση να την αποσπά από εκείνο το αθώο αίσθημα του θαυμασμού προς όλα τα όμορφα πράματα γύρω της. «Γιατί πρέπει κανείς να χάσει όλη του την αθωότητα για να γίνει Γυναίκα;», αναρωτήθηκε…

(τέταρτη παράγραφος, ΓΚΑΡΥ): Ούτε που ήξερε ότι της έμεναν μόλις 10 δευτερόλεπτα ακόμα ζωής. Χιλιάδες μίλια πάνω από την πόλη της, το πολεμικό αστρόπλοιο των Αντριανών εκτόξευε τον πρώτο πύραυλο σχάσης λιθίου… Οι κουτεντέδες ειρηνόφιλοι λαπάδες που είχαν καταθέσει και ψηφίσει στο Κονγκρέσσο την «Μονομερή Συμφωνία Διαστρικού Αφοπλισμού», είχαν αφήσει τη Γη απροστάτευτη από τις εχθρικές εξωγήινες αυτοκρατορίες που ήταν αποφασισμένες να καταστρέψουν την ανθρώπινη φυλή. Μέσα σε δυο ώρες αφότου η Συμφωνία είχε ψηφιστεί, τα διαστημόπλοια των Αντριανών ήταν ήδη σε πορεία, κατευθυνόμενα προς τη Γη, κουβαλώντας αρκετή ισχύ πυρός για να εξατμίσουν όλο τον πλανήτη. Με κανένα να μπορεί να τους αντιμετωπίσει, είχαν βάλει σε λειτουργία το διαβολικό τους σχέδιο. Ο πύραυλος σχάσης λιθίου διαπέρασε την ατμόσφαιρα χωρίς να συναντήσει κανένα εμπόδιο. Ο Πρόεδρος, μέσα στο απόρρητο υποβρύχιο αρχηγείο του, στον πάτο του κόλπου του Μεξικού, ένιωσε την απίστευτη έκρηξη, η οποία εξάτμισε την άμοιρη, ανόητη Λάουρα καθώς και άλλα 85 εκατομμύρια Αμερικανών. Ο Πρόεδρος χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι της αίθουσας συνεδριάσεων. «Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό! Θα ασκήσω βέτο στην Συμφωνία Αφοπλισμού! Ας δείξουμε σ” αυτούς τους ανόητους εξωγήινους με ποιους τα βάλανε. ΕΠΙΘΕΣΗ!!!»

(πέμπτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ): Αυτό είναι εξωφρενικό. Αρνούμαι να συνεχίσω αυτή την απόλυτη κοροϊδία της λογοτεχνίας. Ο συν-γραφέας μου, είναι ένας βίαιος, ανώριμος, σωβινιστής, ημιαγράμματος έφηβος.

(ΓΚΑΡΥ): Ναι; Εσύ είσαι μια εγωκεντρική, κουραστική και νευρωτική, της οποίας οι προσπάθειες να γράψει, είναι το φιλολογικό ισοδύναμο του Βάλιουμ. «Αχχχ… Μήπως να έπινα χαμομήλι;… Η μήπως να πιω κάποιο άλλο είδος Γ@ΜΗΜΕΝΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ;;; Αχχχ… Είναι μήπως μια αλαφρόμυαλη χαζογκόμενα που διαβάζει πολλά ρομάντζα;…»




(ΡΕΒΕΚΑ): Μ@λάκ@.

(ΓΚΑΡΥ): Βλαμμένη.

(ΡΕΒΕΚΑ): @ρχίδι.

(ΓΚΑΡΥ): Σκρόφα.

(ΡΕΒΕΚΑ): Άντε γ@μήσου.

(ΓΚΑΡΥ): Βρε φάε σκ@τά.



(ΡΕΒΕΚΑ): Γ@μήσου παλιό-νεάντερταλ.

(ΓΚΑΡΥ): Τράβα να πιεις κανένα τσάι, ούφο.


(Καθηγητής): Α+. Πολύ μου άρεσε...



filaki.gr