Στο Άργκοου της Βόρειας Ουαλίας το 1990, ένας δεκαπεντάχρονος μαθητής, για να δώσει τις καθιερωμένες εξετάσεις του σχολείου του (κάτι σε GCSE), πήρε από τον υπολογιστή τον αύξοντα αριθμό 007. Ναι, δεν σας κάνω πλάκα. Το ονοματεπώνυμο του παιδιού ήταν James Bond!
9/ Ψάρι σώζει βιβλίο
Το 1626, ένας ψαράς στο Καίμπριτζ βρήκε στην κοιλιά ενός ψαριού ένα βιβλίο, που τυλιγμένο σε ιστίο, δεν είχε αλλοιωθεί καθόλου. Όπως αποδείχθηκε, επρόκειτο για μια θεολογική πραμάτεια του Τζον Φιρθ που είχε γραφτεί πριν 100 χρόνια και είχε σαν αποτέλεσμα να καεί στην πυρά ως αιρετικός το 1533. Ο Φιρθ έγραψε το βιβλίο όντας φυλακισμένος στην Οξφόρδη, μέσα σε ένα κελάρι που χρησιμοποιείτο ως αποθήκη για ψάρια! Η αβάσταχτη δυσωδία είχε σκοτώσει πολλούς φυλακισμένους εκεί μέσα. Προς τιμήν των συνθηκών γραφής του και του τρόπου ανακάλυψης του, εκείνοι που το επανατύπωσαν το 1627, του έδωσαν......
τον λατινικό τίτλο “Vox Piscis“, δηλαδή Η Φωνή του Ψαριού!
8/Τα κέρδη από τον πατέρα στον υιό
Είμαστε στα 1858, ο Ρόμπερτ Φάλον δολοφονείται στη διάρκεια μιας παρτίδας πόκερ με την κατηγορία ότι τα600$ που είχε κερδίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν προϊόν χαρτοκλεψίας. Επειδή φυσικά(!) η παρτίδα πόκερ έπρεπε να συνεχιστεί (δε συνέβη και τίποτα που υπήρχε ένας νεκρός λίγο πιο πέρα) προσκλήθηκε κάποιος από τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους να πάρει τα χρήματα του Φάλον και να συνεχίσει. Μοναχά ένας νεαρόςδέχθηκε να παίξει με τα καταραμένα 600$.
Όταν η αστυνομία έφτασε για να ερευνήσει τη δολοφονία, ο νεαρός κέρδιζε 2200$. Τα όργανα της τάξης διέταξαν τους παίκτες να τους δώσουν τα 600$ του Φάλον γιατί σύμφωνα με το νόμο ανήκαν στους κληρονόμους του (αυτά ήταν τα σημαντικά, οι δολοφόνοι συνέχισαν την παρτίδα πόκερ). Λίγες ημέρες μετά και κατόπιν ερευνών, βρέθηκε ο μοναδικός κληρονόμος του Φάλον, ο υιός του, ο οποίος δεν ήταν άλλος από το νεαρό που κάθισε στο τραπέζι μετά τη δολοφονία του πατέρα του! Ο υιός Φάλον είχε να δει τον πατέρα του 7 χρόνια και δεν τον αναγνώρισε ποτέ. Τουλάχιστον όσο ήταν ζωντανός.
7/ Κρύψτε τα καλύτερα ρε παιδιά
Ένα μήνα πριν από την απόβαση των συμμάχων στην Ευρώπη, η οποία είχε οριστεί για τις 6 Ιουνίου 1944, σε ένα σταυρόλεξο της Daily Telegraph του Λονδίνου περιέχονταν ως λύσεις οι λέξεις Ποσειδών, Ομάχα, Γιούτα, Μάλμπερι και Ηγεμών. Αυτές οι λέξεις ήταν οι Άκρως Απόρρητοι κωδικοί της απόβασης, που δημοσιεύτηκαν -φανταζόμαστε- από απίστευτη σύμπτωση!
6/ Ρε μπας κι είμαστε σε λάθος δωμάτια;
1953 και ο τηλεοπτικός ρεπόρτερ Ιρβ Κούπνικετ βρίσκεται στο Λονδίνο για να καλύψει τη στέψη τηςΕλισάβετ της 2ης. Διαμένει στο ξενοδοχείο Savoy όταν ανακαλύπτει σε μία συρταριέρα του δωματίου του προσωπικά αντικείμενα (όπως γραβάτα, εσώρουχα) που έχουν την υπογραφή Χάρι Χάνιν (ναι, στις εποχές τις παλιές, οι άνθρωποι έβαζαν το όνομα τους στα σώβρακα τους, μη με ρωτήσετε γιατί). Κατά παράξενη σύμπτωση (έλα, τι μας λες), έχει έναν παλιό φίλο, σταρ της ομάδας “Χάρλεμ Γκλόμπτρότερς”, που ονομάζεται Χάρι Χάνιν και αποφασίζει να τον ενημερώσει κάποια στιγμή γι’ αυτό το περιστατικό.
Δεν περνούν δυο μέρες και ο Κούπνικετ λαμβάνει ένα γράμμα από τον Χάνιν που βρίσκεται στο ξενοδοχείο Maurice του Παρισιού και τον ενημερώνει έκπληκτος πως βρήκε μία γραβάτα με το όνομα του Κούπνικετ στο συρτάρι του δωματίου του!
5/ Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο… πολύ κρύο
Στο Τέξας του 1883 παρατημένη από τον εραστή της, ονόματι Χένρι Ζίγκλαντ, μια γυναίκα αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Ο αδελφός της κοπέλας, ζητώντας εκδίκηση, αποφασίζει να σκοτώσει τον Ζίγκλαντ. Τον βρίσκει κοντά σε ένα δάσος και τον πυροβολεί από κοντινή απόσταση. Ο Ζίγκλαντ σωριάζεται και ο αδερφός της κοπέλας, αφού πίστεψε πως επιτέλεσε το καθήκον του, αυτοκτονεί για να αποφύγει τη σύλληψη. Όμως ο Ζίγκλαντ δεν έχει πεθάνει. Η σφαίρα δεν τον έχει καν πετύχει. Έχει σφηνωθεί σε ένα δέντρο ακριβώς από πίσω του.
Λίγα χρόνια μετά, ο Ζίγκλαντ έχει τη φαεινή ιδέα να ανατινάξει το δέντρο στο οποίο είχε σφηνωθεί η σφαίρα (άντε εξηγήστε μου εσείς γιατί) με αποτέλεσμα η τελευταία να ξαναμπεί σε τροχιά και να πετύχει στο δόξα πατρί τον Ζίγκλαντ!
4/ Μωρά από τον ουρανό
Κάπου στα ‘30s του προηγούμενου αιώνα, και στους δρόμους του Ντιτρόιτ περπατάει αμέριμνος ο Τζόσεφ Φίγκλοκ, όταν ένα μωρό του πέφτει στο κεφάλι (καλά, μάλλον όχι στο κεφάλι, στον ώμο ίσως). Είχε γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μιας απίστευτης μητέρας όταν είχε βγει στο μπαλκόνι του σπιτιού της. Η πτώση του μωρού ανακόπηκε από το σώμα του Φίγκλοκ κι έτσι και οι δύο δεν έπαθαν σχεδόν τίποτα.
Το απίστευτα απίστευτο είναι πως σχεδόν ένα χρόνο μετά, ο κύριος Φίγκλοκ, περνώντας κάτω από το ίδιο μπαλκόνι, δέχεται το ίδιο μωρό στο κεφάλι (οκ οκ στον ώμο… ρε κορίτσια, με στάμνες γίνεται το κόλπο, όχι με μωρά) που γλίστρησε από τα χέρια της ίδιας ηλίθιας μητέρας. Και πάλι, κανένας δεν έπαθε τίποτα! Η ιστορία, πάλι καλά, δεν αναφέρει τρίτη φορά και φαρμακερή.
3/ Ο μυστηριώδης κύριος Έντγκαρ Άλαν Πόε
Το 1838, ο Ε.Α. Πόε, γράφει το μυθιστόρημα “Η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ από το Νάντακετ”. Στις σελίδες αυτού του έργου περιγράφει τη δολοφονία και τον κανιβαλισμό ενός άτυχου ναύτη ονόματι Ρίτσαρντ Πάρκερ, από τρεις συντρόφους του που λιμοκτονούσαν μετά από ένα ναυάγιο.
Το 1884, τρεις ναυτικοί δικάστηκαν για το φόνο και τον κανιβαλισμό ενός τέταρτου. Ναι, καλά μαντέψατε: το όνομα του ήταν Ρίτσαρντ Πάρκερ!
2/ Είτε βασιλιάς είτε ταβερνιάρης, η μοίρα σου θα είναι η ίδια. Απίστευτα ίδια όμως.
Στις 28 Ιουλίου 1900, ο βασιλιάς της Ιταλίας Ουμπέρτο ο 1ος, σταματάει να φάει σε ένα πανδοχείο έξω από το Μιλάνο και έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον σωσία του. Τον ιδιοκτήτη του πανδοχείου που άκουγε και αυτός στο όνομα Ουμπέρτο, είχε γεννηθεί την ίδια μέρα με τον βασιλιά (14 Μαρτίου 1844), στην ίδια πόλη, είχαν συζύγους με το ίδιο όνομα (Μαργαρίτα), ίδια ημερομηνία γάμου (22 Απριλίου 1868) και υιό με το ίδιο όνομα (Βιτόριο). Είχαν παρασημοφορηθεί σε ίδιες τελετές (1866 και 1870) και την ημέρα που ένας στεφόταν βασιλιάς, ο άλλος άνοιγε το εστιατόριο του!
Έκπληκτος ο βασιλιάς αποφάσισε να εκμεταλλευτεί αυτό το γεγονός και να αναγορεύσει τον σωσία του Ιππότη του στέμματος της Ιταλίας. Την επόμενη όμως μέρα, ο βασιλιάς έμαθε πως ο σωσίας του σκοτώθηκε σε κυνηγετικό ατύχημα. Λίγο αφότου έμαθε την είδηση (μέσα στην άμαξα του), δολοφονήθηκε από έναν πληρωμένο φονιά!
1/ Αν είχαν διαβάσει κανένα βιβλίο, ο Τιτανικός θα είχε αποφευχθεί
Ίσως η πιο γνωστή σύμπτωση από όσες ανέφερα, είναι αυτή που περιγράφει της ομοιότητες ενός λογοτεχνικού πλοίου και της σύγκρουσης του με ένα παγόβουνο, και το γνωστό γεγονός με τον Τιτανικό.
Το 1898, ο Μόργκαν Ρόμπερτσον, γράφει το μυθιστόρημα Futility. Στις σελίδες του μιλάει για το ναυάγιο του Τιτάν, ενός πλοίου που τα χαρακτηριστικά του είχαν πολλές ομοιότητες με τον ιστορικό Τιτανικό: Καταρχήν το όνομα (Τιτανικός-Τιτάν), και στη συνέχεια, μια σειρά από λεπτομέρειες που όμως κάνουν τους λάτρεις των συνωμοσιών να τρίβουν τα χέρια τους:
Διαδρομή: Από Αγγλία προς Αμερική ο Τιτανικός, από Αμερική προς Αγγλία ο Τιτάν.
Επιβαίνοντες: 2200 για τον Τιτανικός, 2000 για το φανταστικό πλοίο.
Ναυαγοσωστικές λέμβους: 20 στο ένα, 24 στο άλλο.
Μήνας ναυαγίου: Απρίλιος
Ώρα ναυαγίου: 23:40 για τον Τιτανικό, μεσάνυχτα για τον Τιτάν.
Μήκος πλοίου: 882 μέτρα ο Τιτανικός, 800 μέτρα ο Τιτάν.
Βάρος: 46328 ο Τιτανικός, 45000 ο Τιτάν.
Προπέλες: 3 και για τα δύο πλοία.
Λόγοι ναυαγίου: Σύγκρουση με παγόβουνο, έλλειψη σωστικών λέμβων, μεγάλη ταχύτητα του πλοίου.
Συμπέρασμα:
Καλά, τι είμαστε, χαζά παιδάκια; Τι συμπέρασμα μπορεί να βγάλει κανείς από τέτοια γεγονότα; Ότι υπάρχει θεός; Μοίρα; Πεπρωμένο; Μπα, η δική μου άποψη είναι και η καλύτερη (όπως πάντα): Ένας κοσμικός φαρσέρμας καμαρώνει και σκαρώνει καθημερινά χουνέρια σαν και αυτά που σας διηγήθηκα. Χωρίς σκοπό, χωρίς λόγο. Μόνο και μόνο για να μας κάνει να αναρωτιόμαστε, να στοχαζόμαστε και στο τέλος να καταλήγουμε σε συμπεράσματα σαν και αυτό που μόλις έγραψα την τελευταία του λέξη.
Πηγή : Τα Καλυτερότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου