Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Ο Χωρισμός οπως θα έπρεπε να είναι ( ΓΕΛΙΟ )


Είχα παραγγείλει μιλκσέηκ βανίλια και πάνκεηκς να μου κρατάνε παρέα όσο την περίμενα στο μαγαζί που πηγαίναμε στα πρώτα μας ραντεβού. Ήμασταν μαζί πολλά χρόνια και περνούσαμε καλά όμως η τέλεια σχέση μας είχε αρχίσει και μου ασκούσε τεράστια ψυχική πίεση, ένιωθα πως με έσφιγγε ο αόρατος κλοιός της ισόβιας ... 

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
Είχε αρχίσει και με πίεζε πάρα πολύ. Μου έδειχνε μια υπερβολική αγάπη που δε μπορούσα να την αντέξω. Αν υπήρχε συναισθηματική ζυγαριά θα έδειχνε πως κι εγώ δεν την αγαπούσα λιγότερο, απλώς εγώ της άφηνα το χώρο της, της έδινα το περιθώριο να κάνει τα πράγματα που την ευχαριστούν. Αυτή αντιθέτως όλο μου έκοβε αυτά που μου άρεσαν για να μένει περισσότερος χρόνος να περνάμε μαζί. Αναγκαζόμουν να μη βλέπω Τριτη Τετάρτη τσαμπιονς λίγκ και Σάββατο Κυριακή πρωτάθλημα. Έπρεπε να διαλέξω μόνο 3 απο τα ματς που μου άρεσαν, πως να διαλέξεις όμως. Τόση πολλή και καλή μπάλα.. Ή που όλα μας τα ταξίδια στο εξωτερικό ήταν σε εξωτικά μέρη που ήθελε αυτή κι όλο αναβάλλαμε για το μέλλον το ταξίδι στην πόλη του φωτός που ονειρευόμουν εγώ.


ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΡΘΕΙ 
Το πάνκεηκ κρύωνε. Δεν είχα όρεξη και δεν κατέβαινε μπουκιά, είχα πιεστεί κιόλας, δεν ήταν εύκολο αυτό που θα της ανακοίνωνα. Είχε πάει για ψώνια με τις φίλες της και θα ερχόταν απευθείας να με βρει. Άλλο κι αυτό. Κάθε βδομάδα ήταν για ψώνια, έπαιρνε νέα ρούχα, ακριβά παπούτσια και αρώματα, υπήρχε ένας συνεχής καλλοπισμός και εμφανίζονταν διαρκώς καινούργια σέξι εσώρουχα και το πιο εξοργιστικό ήταν οτι για όλα αυτά δεν μου είχε ζητηθεί ποτέ να πληρώσω ούτε σεντς. Αυτή η ανεξαρτησία και αυτάρκεια ήταν μεγάλο πλήγμα για τον ανδρισμό μου.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Νατη, έρχεται. Εμφανίστηκε φορτωμένη με τσάντες απο ψώνια παρέα με τις φίλες της καλοχτενισμένες και ντυμένες στην τρίχα. Αυτές με χαιρέτισαν και αποσύρθηκαν σε διπλανό τραπέζι για να μας αφήσουν λίγο μόνους. Μύριζαν πάλι όλες πανέμορφα. Ξεκίνησα κομπιάζοντας να της εξηγώ. Τα λόγια έβγαιναν μπερδεμένα και ίδρωνα απο το άγχος μου να την ξεφορτωθώ όσο πιο ανώδυνα γινόταν. Με κοίταγε αρχικά παραξενεμένη, μετά όμως πήρε ένα καθησυχαστικό βλέμμα. Κάλεσε τις φίλες της να έρθουν κοντά μας και αυτές βολεύτηκαν δίπλα μου. Φοβήθηκα πως θα καταφύγει σε κάποια τρελή πράξη εκδίκησης, όπως να μου ρίξει το μιλκσέηκ μέσα στο παντελόνι ή να μου φορέσει το τακούνι μανόλο μπλάνικ στο κούτελο. Με ένα νόημα της όμως οι φίλες της άρχισαν να με χαιδεύουν.

«Καταλαβαίνω, θέλεις να μείνεις μόνος σου. Φοβάσαι τις δεσμεύσεις. Τηλεφώνησε μου αν θες να περάσουμε καλά.»

ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ
Και της τηλεφώνησα. Δεν είχαν περάσει 10 μέρες και είχε αρχίσει να με καίει η απορία πως να περνάει χωρίς εμένα, πόσο να της στοίχισε η απουσία μου και κυρίως πόσο επώδυνος ήταν για αυτή ο ξαφνικός χωρισμός μας. Μου είχε λείψει και το σπιτικό φαγητό της, με τα τζανκ φουντ είχα πάρει και μερικά κιλά. Οκ, το παραδέχομαι. Πολύ σημαντικό ρόλο στο τηλεφώνημα έπαιξε και η πολλαπλή φαντασίωση μου με τις φίλες της, δεν είναι κακό, κάθε άντρας θα ενέδιδε σε αυτή την πρόκληση. Μου είπε να περάσω απ το εξοχικό της. Δίστασα να τη ρωτήσω αλλά κρατούσα μέσα μου την ελπίδα πως θα είναι και οι φίλες της και πήρα μια καρτέλα με 30 προφυλακτικά.

ΤΟ ΟΡΓΙΟ 
Έφτασα στο σπίτι στην ώρα μου. Μου άνοιξε και ήταν μαγευτικά όμορφη, φρέσκια όσο ποτέ και χαμογελαστή. Πέρασα μέσα και μου πρόσφερε ένα ποτό. Στο σαλόνι κάθονταν οι φίλες της που μου ρίχναν ματιές γεμάτες υποσχέσεις καθώς συζητούσαν χαμηλόφονα. Αυτή ήταν ήρεμη και χαλαρή. Μιλήσαμε γενικά περι ανέμων και υδάτων. Μέσα μου υπήρχε σύγκρουση ενστίκτου και αξιοπρέπειας. Απο τη μία ήθελα όσο τίποτα το ξέφρενο σεξουαλικό όργιο απο την άλλη με πρόσβαλε η άνεση της απέναντι στο χωρισμό, το γεγονός πως δεν είχε στεναχωρηθεί καθόλου ούτε με είχε παρακαλέσει για επανασύνδεση. Ήταν αυτή επιδεικτικά κουλ και ήταν κι οι φίλες της προκλητικά σέξι.Και κέρδισε η λογική.
Σκέφτηκα: αν ενδώσω στο σεξουαλικό όργιο, τότε θα επιβεβαιώσω πως οι άντρες είναι ζώα που ακολουθούν μόνο τα ένστικτά τους, θα στιγματίσω τον ανδρικό πληθυσμό, αλλά ποιος νοιάζεται στην τελική. Εγω θα εχω να καυχιέμαι πως πήδηξα αβέρτα!
Πέρασα στο σαλόνι. Χαριεντιζόμασταν με αστειάκια αρκετή ώρα αυξάνοντας την ένταση, δήθεν αδιαφορώντας για αυτά που θα γίνονταν μεταξύ μας απο ώρα σε ώρα.

ΤΑ ΛΕΣΒΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 
Σύντομα άρχισαν τα χάδια κι ύστερα τα πρώτα παθιασμένα φιλιά. Αφέθηκα στις φροντίδες τους. Με δέσανε στο καλοριφέρ με χειροπέδες. Το καλύτερο δεν είχε αρχίσει ακόμα σκέφτηκα. Τραβήχτηκαν λίγο πιο πέρα και επιδώθηκαν σε μεταξύ τους ερωτικά παιχνίδια. Εγώ κοιτούσα και φούντωνα. Ήθελα να συμμετάσχω αλλά ήμουν δεμένος στο καλοριφέρ κι αυτό αύξανε την επιθυμία μου. Και μετά ντύθηκαν. Και έφυγαν.

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ 
Έμεινα μόνος μου να συνειδητοποιώ το φτηνό και ύπουλο σχέδιο της. Ήθελε να με εκδικηθεί ξεφτιλίζοντας με και κάνοντας μου μια επίδειξη οτι δήθεν της ήμουν ερωτικά περιττός. Όλη εκείνη η αγάπη που μου έδειχνε τελικά ήταν αγάπη για τη σχέση μας κι όχι για μένα τον ίδιο? Πως αλλιώς θα ήταν δυνατό να αφήσει δεμένο στο καλοριφέρ για ώρες κάποιον που είχε αγαπήσει τόσο δυνατά?
Ξύπνησα και είχε αρχίσει να μπαίνει το φως απο τα παράθυρα. Ήταν πρωι κι αυτή δεν είχε επιστρέψει. Το αστείο είχε γίνει υπερβολικά κακόγουστο. Θα με αναζητούσαν ήδη απο τη δουλειά μου.

ΟΙ ΩΡΕΣ ΠΕΡΝΑΝΕ
Πέρασε μια μέρα. Τα κόκκαλα μου πονούσαν αφού δε μπορούσα να τεντωθώ έτσι που ήμουν δεμένος. Καθόμουν διψασμένος μέσα σε μια λίμνη απο τα περιττώματα μου.Φώναξα πολλές φορές αλλά δε με άκουσε κανείς. Ίσως αν κάποιος είχε δηλώσει την εξαφανισή μου στην αστυνομία να είχαν φτάσει σε αυτή και να είχαν διακρίνει στις ανακρίσεις τον εγκληματικό της εαυτό.

- Δε θα επέστρεφε ποτέ. Θα με άφηνε εκεί μέσα να πεθάνω αβοήθητος.
- Έφερα στο μυαλό μου τις φίλες της και τα πράγματα που κάνανε μεταξύ τους.
- Αυνανίστηκα μια τελευταία φορά.
- Αυτό ήταν πεθαίνω, σκέφτηκα. Και βυθίστηκα σε ένα βαθύ σκοτάδι.
- Μετά απο λίγο ξαναξύπνησα. Ήμουν ζωντανός. Για πόσο ακόμα?
- Λίγο πριν ξεψυχήσω παραδέχτηκα πως πρέπει να εκτιμάμε αυτά που έχουμε, όταν τα έχουμε.Εκείνο το μιλκσέηκ και το πανκεηκ τότε δεν τα ήθελα, όμως τώρα αν τα είχα μπροστά μου θα τα είχα τσακίσει.
- Κοιμήθηκα.

fightback-naoum.blogspot.com / - troktikaras -

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου