Ανέκδοτο

Ο καλός Σαμαρείτης.

Μια μέρα μπαίνει η γυναίκα ενός τύπου και τον βλέπει με μια άλλη στο κρεβάτι να συνουσιάζονται...
Τσαντίζεται αυτή, πάει να φύγει, αλλά της λέει ο άντρας της:
- Πριν φύγεις κάτσε να σου εξηγήσω πώς έγινε.
- Καλά ακούω, λέει αυτή.
- Γυρνώντας σπίτι, βλέπω αυτό το μικρό κοριτσάκι φτωχό και κουρασμένο και έτσι της πρόσφερα να την πάω σπίτι της.
Πείναγε τόσο πολύ που την έφερα σπίτι και της... έδωσα να φάει κάτι μπριζόλες που είχες ξεχάσει στο ψυγείο.
Τα παπούτσια της ήταν διαλυμένα και έτσι της έδωσα ένα δικό σου ζευγάρι που δεν το φόραγες γιατί δεν ήταν της μόδας.
Κρύωνε τόσο πολύ που της έδωσα το καινούριο πουλόβερ που δεν φόρεσες ποτέ γιατί το χρώμα δεν σου πήγαινε.
Το παντελόνι της ήταν τριμμένο και έτσι της έδωσα ένα δικό σου που δεν φόραγες, γιατί δεν σου έκανε πια. Μετά, όπως ήταν έτοιμη να φύγει, με ρώτησε:
"Υπάρχει τίποτε άλλο που η γυναίκα σου δεν χρησιμοποιεί τώρα πια;".
Και έτσι βρεθήκαμε εδώ.