Γαβριέλα Ουσάκοβα
Η ιστορία μιας πλανεύτρας!
Είναι η μοναδική πόρνη στην ιστορία του ελληνικού κράτους που πέρασε επισήμως την πόρτα του Προεδρικού Μεγάρου για να λάβει τιμητική διάκριση για τις υπηρεσίες της στη χώρα κατά της διάρκεια της Κατοχής. Με μια ταραχώδη ζωή και έναν τραγικό θάνατο, η Γαβριέλα Ουσάκοβα παραμένει μέχρι και σήμερα ένας αστικός θρύλος της Αθήνας.
Η «πλανεύτρα των Αθηνών» όπως την αποκαλούσαν, μπορεί να ήταν διάσημη για τα κάλλη της στον αντρικό πληθυσμό της περιοχής, έγινε όμως κυρίως γνωστή για το ήθος, τον χαρακτήρα και το φιλανθρωπικό της έργο, στοιχεία που έκαναν τους γείτονές της να τη....
λατρέψουν μέχρι τέλους.
«Έγινα πόρνη επειδή έτσι γεννήθηκα». Αυτή η φράση της αναγράφεται στον υπότιτλο της αυτοβιογραφίας της, αλλά οι άνθρωποι που τη γνώριζαν καλά μιλούν για μία γυναίκα βαθιά θρησκευόμενη και απολύτως ανεξάρτητη, που βοήθησε πάρα πολλά παιδιά να πάνε σχολείο και πλήρωνε τα ιατρικά έξοδα των φτωχών γειτόνων της.
Σύμφωνα με το Greek Reporter, κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Ναζί, ο οίκος ανοχής της Ουσάκοβα γνώρισε μέρες ευημερίας λόγω των συχνών επισκέψεων από στρατιώτες και διοικητές. Η θρυλική πόρνη εκμεταλλευόταν τις… στενές της επαφές με τις ναζιστικές αρχές και αποκάλυπτε τα μυστικά τους στα μέλη της Αντίστασης.
Το Greek Reporter, επικαλείται άρθρο της εφημερίδας Έθνος το 1991 που αναφέρεται στα λόγια ενός άντρα ονόματι Μύρωνα Λουλάκη για την Ουσάκοβα: «Ο στρατηγός των Ναζί ερχόταν στον οίκο ανοχής και η γειτονιά πλημμύριζε Γερμανούς αξιωματούχους. Μόλις έφευγαν η Γαβριέλα έβγαινε από το σπίτι κρατώντας τσάντες γεμάτες τρόφιμα, τις οποίες άφηνε στις πόρτες των γειτόνων της».
Η Γαβριέλα Ουσάκοβα γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1916 στη Ρωσία και ήρθε στην Ελλάδα το 1929 μαζί με την οικογένειά της. Ήταν μια γυναίκα μορφωμένη. Πήγε σε σχολή για νταντάδες, αποφοίτησε από το Γαλλικό Ινστιτούτο, έμαθε 5 διαφορετικές ξένες γλώσσες και έγινε δασκάλα Γαλλικών. Φαίνεται όμως ότι δεν ήταν αυτή η μοίρα της…
Μετά το τέλος της Κατοχής και την αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων από την Ελλάδα, η Ουσάκοβα είχε ήδη φτιάξει μια μικρή περιουσία. Συνέχισε ωστόσο να εργάζεται μέχρι το 1991, οπότε και βρήκε τραγικό θάνατο από στραγγαλισμό. Οι δράστες, μπήκαν στο σπίτι της σαν πελάτες και τη σκότωσαν χωρίς να αφήσουν κανένα ίχνος. Η αστυνομία δε μπόρεσε να τους συλλάβει ποτέ.
Στην κηδεία της πήγαν ελάχιστοι και για πολλές ημέρες ηλικιωμένοι περνούσαν διακριτικά από το μνήμα της αφήνοντας ένα λουλούδι.
Στίχοι: Κώστας Καλδάρας
Η ιστορία μιας πλανεύτρας!
Είναι η μοναδική πόρνη στην ιστορία του ελληνικού κράτους που πέρασε επισήμως την πόρτα του Προεδρικού Μεγάρου για να λάβει τιμητική διάκριση για τις υπηρεσίες της στη χώρα κατά της διάρκεια της Κατοχής. Με μια ταραχώδη ζωή και έναν τραγικό θάνατο, η Γαβριέλα Ουσάκοβα παραμένει μέχρι και σήμερα ένας αστικός θρύλος της Αθήνας.
Η «πλανεύτρα των Αθηνών» όπως την αποκαλούσαν, μπορεί να ήταν διάσημη για τα κάλλη της στον αντρικό πληθυσμό της περιοχής, έγινε όμως κυρίως γνωστή για το ήθος, τον χαρακτήρα και το φιλανθρωπικό της έργο, στοιχεία που έκαναν τους γείτονές της να τη....
λατρέψουν μέχρι τέλους.
«Έγινα πόρνη επειδή έτσι γεννήθηκα». Αυτή η φράση της αναγράφεται στον υπότιτλο της αυτοβιογραφίας της, αλλά οι άνθρωποι που τη γνώριζαν καλά μιλούν για μία γυναίκα βαθιά θρησκευόμενη και απολύτως ανεξάρτητη, που βοήθησε πάρα πολλά παιδιά να πάνε σχολείο και πλήρωνε τα ιατρικά έξοδα των φτωχών γειτόνων της.
Σύμφωνα με το Greek Reporter, κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Ναζί, ο οίκος ανοχής της Ουσάκοβα γνώρισε μέρες ευημερίας λόγω των συχνών επισκέψεων από στρατιώτες και διοικητές. Η θρυλική πόρνη εκμεταλλευόταν τις… στενές της επαφές με τις ναζιστικές αρχές και αποκάλυπτε τα μυστικά τους στα μέλη της Αντίστασης.
Το Greek Reporter, επικαλείται άρθρο της εφημερίδας Έθνος το 1991 που αναφέρεται στα λόγια ενός άντρα ονόματι Μύρωνα Λουλάκη για την Ουσάκοβα: «Ο στρατηγός των Ναζί ερχόταν στον οίκο ανοχής και η γειτονιά πλημμύριζε Γερμανούς αξιωματούχους. Μόλις έφευγαν η Γαβριέλα έβγαινε από το σπίτι κρατώντας τσάντες γεμάτες τρόφιμα, τις οποίες άφηνε στις πόρτες των γειτόνων της».
Η Γαβριέλα Ουσάκοβα γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1916 στη Ρωσία και ήρθε στην Ελλάδα το 1929 μαζί με την οικογένειά της. Ήταν μια γυναίκα μορφωμένη. Πήγε σε σχολή για νταντάδες, αποφοίτησε από το Γαλλικό Ινστιτούτο, έμαθε 5 διαφορετικές ξένες γλώσσες και έγινε δασκάλα Γαλλικών. Φαίνεται όμως ότι δεν ήταν αυτή η μοίρα της…
Μετά το τέλος της Κατοχής και την αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων από την Ελλάδα, η Ουσάκοβα είχε ήδη φτιάξει μια μικρή περιουσία. Συνέχισε ωστόσο να εργάζεται μέχρι το 1991, οπότε και βρήκε τραγικό θάνατο από στραγγαλισμό. Οι δράστες, μπήκαν στο σπίτι της σαν πελάτες και τη σκότωσαν χωρίς να αφήσουν κανένα ίχνος. Η αστυνομία δε μπόρεσε να τους συλλάβει ποτέ.
Στην κηδεία της πήγαν ελάχιστοι και για πολλές ημέρες ηλικιωμένοι περνούσαν διακριτικά από το μνήμα της αφήνοντας ένα λουλούδι.
Στίχοι: Κώστας Καλδάρας
Μουσική: Κώστας Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Χατζημιχάλης
"Πού πήγε η Γαβριέλλα με την αλογοουρά
τα ξενύχτια μες στου δρόμου τα στενά
πού πήγε η Γαβριέλλα με τα στήθια τα βαριά
που μας τρέλαινε με κόλπα μαγικά
Η παρέα στην οδό Αχαρνών
για μια τσάρκα των ογδόντα δραχμών
και στην πόρτα το κόκκινο το φως
Πού πήγαν τα κορίτσια με τη φλόγα στη ματιά
πριγκηπέσσες σε δωμάτια στενά
πού πήγαν τα κορίτσια που φορούσανε γυαλιά
όταν τέλειωναν τη νύχτα απ’ τη δουλειά
Η παρέα στην οδό Αχαρνών
για μια τσάρκα των ογδόντα δραχμών
και στην πόρτα το κόκκινο το φως...."
http://ierosagon.org/
http://ierosagon.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου